Dymska Monika
Data i miejsce urodzenia: 18 kwietnia 1918 roku w Rogoźnie
Data i miejsce śmierci: 25 czerwca 1943 roku w Plötzensee (obecnie część Berlina)
Miejsce pochówku: Cmentarz Garnizonowy – ZOBACZ
Dymska do Torunia przeniosła się z rodziną w 1928 roku. Przed wojną zamieszkiwała przy ul. Pod Krzywą Wieżą 10. W czasie okupacji rodzina została wysiedlona do kamienicy przy ulicy Szczytnej. W Toruniu Dymska uczęszczała do Miejskiego Gimnazjum Żeńskiego, w 1939 roku uzyskała dyplom nauczycielski. W momencie wybuchu wojny zmobilizowana do służby pomocniczej opuściła Toruń, by wrócić w październiku 1939 roku.
Służyła w konspiracji, początkowo w tajnej organizacji „Grunwald”, następnie w „Związku Jaszczurczym”. Przydzielona do działań wywiadowczych. W jej ramach, korzystając z fałszywych dokumentów, wyjeżdżała do Chojnic, Tucholi, Grudziądza, Malborka i Kwidzyna. 23 sierpnia 1942 została aresztowana wraz z całą rodziną. Początkowo przetrzymywana w Toruniu, została przewieziona do Berlina. Przeszła 3-miesięczne śledztwo. 27 marca 1943 roku, po rozprawie w Najwyższym Sądzie Wojennym III Rzeszy, otrzymała wyrok śmierci. 25 czerwca 1943 roku została zgilotynowana.
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
| Teczka osobowa w zasobach Fundacji Generał Elżbiety Zawackiej | www |
| Postanowienie Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej o odznaczeniu pośmiertnym Moniki Dymskiej Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski | www |
| Straty Osobowe i Ofiary Represji w IPN | www |
| Monika Dymska na kanale „Kobiety Torunia” |  |
nauczycielka, wywiadowczyni, więźniarka
Toruński Słownik Biograficzny, T. 4., pod red. K. Mikulskiego, Toruń 2004, s. 68 – 69.
Fotografia: Ze zbiorów Fundacji Generał Elżbiety Zawackiej w Toruniu, zawacka.pl
